رضی‌الدین آبی

رضی‌الدین محمد بن محمد بن زید بن داعی حسینی (متوفی۶۵۴ق) فقیه و محدّث امامی است که به گفته شهید اول سند استخاره با تسبیح به او می‌رسد. نسب رضی‌الدین به امام سجاد(ع) می‌رسد و نیاکانش از قریه آبه (= آوه) برخاسته‌اند و از چندین نسل پیش از خود او مجاور نجف گشته‌اند.

او از سید بن طاووس و محقق حلی بلاواسطه، و به واسطه پدربزرگ و جدّ پدرش از سید مرتضی و شیخ طوسی و سَلاّر و ابن بَرّاج روایت کرده است. و فقیهانی مانند شهید اول به چند واسطه از او روایت کرده‌اند. او در حرم امام علی(ع) مدفون است.

پانویس

  1. شهید اول، الذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۹.
  2. شهید اول، الذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۹.

منابع

  • آقابزرگ، طبقات أعلام الشیعه (القرن السابع)، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۹۷۲م، ص۱۷۲.
  • افندی اصفهانی، عبدالله، ریاض العلماء، به کوشش محمود مرعشی و احمد حسینی، قم، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۱۵۷.
  • حُرّعاملی، محمد بن حسن، أمل الآمل، به کوشش احمد حسینی، بغداد، مکتبه الأندلس، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۳۰۳.
  • خوانساری، محمدباقر، روضات الجنّات، به کوشش اسدالله اسماعیلیان، بیروت، دارالکتاب العربی، ج۶، ص۳۲۰.
  • خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بیروت، ۱۹۸۳م، ج۱۷، ص۲۰۸.
  • شهید اول، محمد بن مکی، ذکری الشیعه فی احکام الشریعه، قم، مؤسسه آل البیت علیهم‌السلام، ۱۴۱۹ق.
  • قمی، عباس، سفینه البحار، بیروت، دارالمرتضی، ج۱، ص۵۵.
  • قمی، عباس، الکنی و الألقاب، تهران، ۱۳۹۷ق، ج۲، ص۹.
  • قمی، عباس، هدیة الأحباب، تهران، امیرکبیر، ۱۳۶۳ش، ص۱۰۱.
  • مدرس، محمدعلی، ریحانة الأدب، تبریز، ۱۳۴۶ش، ج۱، ص۶۵.
  • نوری، حسین، مستدرک الوسائل، قم، اسماعیلیان، ج۳،ص۴۴۴.

پیوند به بیرون

  • منبع مقاله: